Menu
89’
08/06 środa godz 12:00, sala Gerard
10/06 piątek godz 17:00, sala Pola
11/06 sobota godz 17:00, sala Gerard
Nadciągająca katastrofa klimatyczna, wycinanie lasów, pandemie – wszystko to, co dzieje się z powodu działalności gatunku ludzkiego i co jemu samemu zagraża. Jak wygląda koniec epoki antropocenu przefiltrowany przez pryzmat sztuki postporn? Proponujemy interesujące spojrzenie na seksualność czasu katastrofy: od pokazywanego na Berlinale 2021 niepokojącego filmu „Blastogenesis X” Conrada Veita do artystycznej i przekonującej wizji ludzkości jako roju owadów (Mosquerío, Fernandy Gallardo & Marii Catalina).
Przyjrzyjmy się jak performować seksualność chwilę przed końcem świata i zastanówmy się, czym ona będzie, kiedy nas już zabraknie lub pojawimy się jako zupełnie nowy gatunek.
Aaron Scherer & Eva Sommer & Daniela Zahlner
Austria 2021, 5’
W czasie dynamicznych zmian klimatycznych, tornado nad Wiedniem, peruwiański las deszczowy i Wodospady Wiktorii mogą być stymulującym wizualnym materiałem postpornograficznym.
Film w krytyczny i humorystyczny sposób, traktuje o ekoseksualności, fetyszu natury i aktywizmu, inspirując się Annie Sprinkle i Beth Stephens i ich „Ecosex Manifest”.
Massimo Clemente
Włochy 2021, 7’
Powódź i deszcz inspirują bohaterki_ów filmu do dosłownego zbadania płynności w ich seksualnej relacji.
Leoluna Robert-Tourneur
Belgia / Francja 2021, 6’
W sercu ciemnej puszczy podczas polowania spotykają się dwa stworzenia. Przyciągają się i odpychają. Być może tak będzie wyglądała seksualność kiedy wszystkie_scy wrócimy do lasu.
Elio J Carranza
Niemcy 2021, 9’
Queerowo-feministyczny, eksperymentalny postporn, którego celem jest zmierzenie się z granicami postpornograficznej reprezentacji i sformułowanie wizualnego języka zdolnego do opisania nowej zmysłowości.
Iztok Klančar
Holandia / Słowenia 2020, 17’
Film analizuje wpływ braku nocnego, imprezowego życia (pandemia) na społeczne więzi i kontrkulturowe wspólnoty. Jedna z wizualnych perełek festiwalu.
Aga Szreder & Rafał Żwirek
Polska 2020, 8’
Kontrfikcja postpandemicznego świata praktyk seksualnych w dobiegającym końca antropocenie. Jeśli natura jest bardziej romantyczna od kultury, to strategie ewakuacji przestają mieć jakiekolwiek znaczenie.
Fernanda Gallardo Villarroel & María Catalina Jorquera
Chile 2020, 10’
Ludzkość przedstawiona jako rój owadów w kolektywnym poszukiwaniu światła i wolności. Zmysłowa, społeczno-choreograficzna opowieść o kulturowej zmianie.
Conrad Veit & Charlotte Maria Kätzl
Niemcy 2020, 27’
Pokazywany na Berlinale 2021 i nakręcony na taśmie filmowej eksperymentalny film dekonstruujący sztywne granice pomiędzy człowiekiem i zwierzęciem oraz męskością i kobiecością.
Subscribe to our newsletter!
Subskrybuj nasz newsletter!
