Menu
90’
09/06 czwartek godz 22:30, sala Ingrid
11/06 sobota godz 22:30, sala Ingrid
12/06 niedziela godz 22:30, sala Ingrid
Kolejna inwazja Rosji w Ukrainie rozpoczęła się w momencie, kiedy radośnie przygotwywałyśmy_y festiwal i w dużym stopniu przyczyniła się do refleksji, czy to, czym się zajmujemy, ma sens w nowej sytuacji. Szybko okazało się, że jedną z osi wojennej propagandy Putina jest głęboka pogarda dla demokratycznego społeczeństwa, brak szacunku dla mniejszości, patriarchalny model społeczny i zimna nienawiść do Innego_j. Agresor maszeruje ramię w ramię z religijnym fundamentalizmem, dzieje się tak zresztą nie tylko w Rosji, czego jesteśmy świadome_i.
„Niekończąca się historia…” to wybrane prace ukraińskiej queerowej artystki AntiGonny, pionierki postpornograficznej sztuki w Ukrainie i laureatki prestiżowej nagrody Pinchuka (2020). Filmy Anti eksplorują tematy przemocy, patriarchatu, feminizmu, gwałtu i wojny. Artystka bardzo konsekwentnie używa chropowatego i zabrudzonego języka filmowego, który nie tylko warto poznać i w którym warto się zanurzyć, ale który w zestawianiu z innymi festiwalowymi filmami po raz kolejny udowadnia, jak szerokie jest spektrum współczesnej postpornografii.
Opis projektów (lub ich brak) jest zamierzeniem artystki i jest częścią projektu.
2017, 7’
Podczas, gdy nadal trwa wojna w Ukrainie, trwają też rave’y. Rave’y na kościach.
2017, 6’
W toalecie klubu nocnego mieszkała dwójka najlepszych przyjaciół, Bloodsucker i the Slut. Nie spodziewali się tam nikogo, ale z jakiegoś powodu zawsze przychodziła do nich nowa ofiara.
2016, 17’
Performance był początkiem nowego etapu pracy i życia AntiGonny. Pierwsza część to wyznanie i ofiara samej artystki, poświęcona wężom, Jezusowi i Judaszowi. Druga część to narodziny nowej, morderczej siły seksu, dedykowana wszystkim właścicielom galerii i historykom sztuki w Ukrainie.
2016, 9’
2019, 6’
Wszystko kończy się wojną, zarówno zewnętrzną, jak i wewnętrzną. Sadysta i masochista to jedno i to samo.
2017, 4’
Wojna żyje głęboko pod ziemią. Ludzie ją wpuszczają. Wojna prosi, by wejść.
2019, 7’
Lesbijski dramat seksualny i fantastyczna utopia uczuć ukazująca złożony, autoagresywny stosunek bohaterek do siebie i swojej miłości, namiętności, do seksu i relacji międzyludzkich. Jednym z głównych nieszczęść bohaterek jest mit o miłości. To krótka opowieść o dwóch zagubionych dziewczynach, które przypadkowo spotykają się na ulicy. Miło spędzają ze sobą czas i uświadamiają sobie, że marzą, by zostać kochankami i pragną tworzyć brutalne „snuff-video”. Znajdują się w sytuacji bez odwrotu, kiedy jedna z nich musi zapłacić wysoką cenę za swoją wolność, a druga może obserwować, jak jej miłość zamienia się w nienawiść z całowaniem w oko.
2016, 16’
2017, 4’
Kobieta przeszła operację zmiany płci. Nie mogła już żyć bez penisa. Ale operacja nie poszła dobrze i teraz ma tylko jedno wyjście — zostać zakładniczką własnego ciała i stanu wewnętrznego w kata-komba (podziemnym tunelu). Krótki teledysk o beznadziejnej sytuacji problemów z płcią i samotności.
2017, 8’
Kobieta przeszła operację zmiany płci. Nie mogła już żyć bez penisa. Ale operacja nie poszła dobrze i teraz ma tylko jedno wyjście — zostać zakładniczką własnego ciała i stanu wewnętrznego w kata-komba (podziemnym tunelu). Krótki teledysk o beznadziejnej sytuacji problemów z płcią i samotnośc
2018, 6’
Dziewczyny zrobiły imprezę i zdały sobie sprawę, że z powodu beznadziei smutnego życia bez miłości, chcą zabić i zjeść operatora kamery. Oto fragment filmu „Główna idea”
Subscribe to our newsletter!
Subskrybuj nasz newsletter!
